* خیلی‌ها معتقدند وقتی استقلال از لحاظ تاکتیکی به بن‌بست می‌رسد، چشم به سانترهای تو دارد. در این خصوص چه صحبتی داری؟

- برای من خیلی خوب شد در اولین مسابقه‌ای که 90 دقیقه بازی کردم، نمایش خوبی داشتم و توانستم بازی قابل قبولی را ارائه بدهم. در این مدتی که مصدوم بودم، بدنسازی خوبی داشتم و باید بگویم که مقابل فجر خیلی راحت بازی کردم. خدا را شکر می‌کنم که سانتر من تبدیل به گل شد.

* قبول داری استقلال باید از راه‌های دیگر به گل برسد؟

- دقیقاً همین‌طور است و ما باید برای گل زدن دنبال راه‌های دیگر هم باشیم. البته سانتر از جناحین هم یک تاکتیک است که کی روش هم در تیم‌ملی تأکید ویژه‌ای روی آن دارد ولی استقلال باید از طریق حرکات عمقی، شوت از راه دور و کارهای ترکیبی نیز به گل برسد. ما نباید فراموش کنیم که در لیگ قهرمانان آسیا حضور داریم و کارمان هم در ادامه لیگ‌برتر سخت است.

* چرا استقلال خوب بازی نمی‌کند؟

- در این مسابقه نسبت به بازی مقابل کاسپین عملکرد بهتری داشتیم ولی در مجموع قبول دارم که خوب بازی نمی‌کنیم و این سبک بازی برای تیم ما کافی نیست. البته باید این را در نظر گرفت که در طول فصل جاری هیچ‌وقت استقلال تیم کامل خودش را در اختیار نداشت و ما نتوانستیم در شرایط ایده‌آل تمرین و بازی کنیم. در مجموع معتقدم که در حال حاضر فقط یکی، دو تیم در لیگ‌برتر هستند که کمی خوب بازی می‌کنند. اکثر تیم‌های لیگ‌برتری الان خوب فوتبال بازی نمی‌کنند.

* وقتی وارد زمین چمن ورزشگاه آزادی می‌شوید و می‌بینید که تیم‌تان کمتر از 1000 نفر تماشاگر دارد، چه احساسی پیدا می‌کنید؟

- واقعاً خیلی بد است. البته ما چه زمانی که صدرنشین باشیم و چه زمانی که در رده پنجم باشیم، شرایط همین‌طور است و هواداران استقبال نمی‌کنند.دلیلش چیست؟

- یکی از دلایل مهم این موضوع خداحافظی فرهاد مجیدی است و خیلی‌ها به خاطر او به استادیوم می‌آمدند. یکی دیگر از دلایل کم‌تماشاگر بودن تیم ما سرمای هواست و البته دلیل مهم دیگرش این است که خوب بازی نمی‌کنیم. من معتقدم کل فوتبال ایران ایراد دارد و این موضوع فقط به استقلال مربوط نمی‌شود. زمان بازی‌ها هم مناسب نیست، هرچند که برنامه‌ریزی برای سازمان لیگ هم سختی‌های خاص خودش را دارد. با این حال بهتر است بازی‌های پرسپولیس و استقلال در آخر هفته برگزار شود.

* قبول داری استقلال با این سبک بازی به مشکل می‌خورد؟

- با این سبک بازی در آسیا به مشکل می‌خوریم. به نظر من تیم ما باید برای لیگ قهرمانان تقویت شود و یکی، دو بازیکن خوب خارجی بگیریم.

* قبول داری جای خالی مجتبی جباری تا الان پر نشده است؟

- جباری بازیکن بسیار خوبی است که برای استقلال تأثیرگذار بود ولی به نظر من یک تیم نباید فقط به یک بازیکن متکی باشد. اگر مجتبی بود، خیلی خوب می‌شد ولی حالا که نیست، نباید غیبت او را بهانه کنیم. استقلال به اندازه کافی بازیکن خوب دارد که بتواند از لحاظ سبک بازی هوادارانش را راضی کند و همچنین جای خالی جباری پر شود. البته در مجموع باید بگویم که فوتبال ما خیلی عقب است. ما اینقدر عقب هستیم که دل‌مان به این خوش است که در جام‌جهانی‌ جلوی مسی بازی کنیم. واقعاً از فوتبال روز دنیا عقب هستیم.

* در مورد مشکلات مالی استقلال چه صحبتی داری؟

- الان مشکلات طوری است که بازیکنان به هیچ عنوان نمی‌توانند روی پول باشگاه حساب باز کنند. واقعاً همه بازیکنان تحت فشار قرار دارند و این مشکلات همیشه برای استقلال و پرسپولیس وجود داشته است. به نظر من این مشکلات فقط در شرایطی حل می‌شود که استقلال و پرسپولیس به صورت خصوصی اداره شوند.

* فکر می‌کنی چرا امسال رقابت مدعیان قهرمانی فشرده است و از حالا نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه تیمی قهرمان می‌شود؟

- دلیلش این است که در لیگ امسال یک تیم شاخص و پرقدرت نداشتیم. اگر یک تیم شاخص داشتیم، شک نکنید که آن تیم الان با اختلاف 10 امتیاز در صدر جدول بود. شما می‌بینید که هر چند هفته یک‌بار صدرنشین لیگ تغییر می‌کند. با این حال مطمئن باشید که استقلال در ادامه بازی‌های خوبی را انجام خواهد داد.راستی از اینکه در پست دفاع راست بازی نمی‌کنی، ناراضی نیستی؟

- قرار است در ادامه بازی‌ها هم به عنوان دفاع راست بازی کنیم و همچنین در پست هافبک راست هم به میدان بروم. این موضوع حل شده است.

* فکر می‌کنی استقلال چند درصد شانس قهرمانی دارد؟

- در نیم‌فصل دوم بازی‌های خانگی زیادی داریم و می‌توانیم از این امتیاز استفاده کنیم. البته این دلیل نمی‌شود که فقط به این موضوع دل خوش کنیم و منتظر شانس باشیم. در فوتبال یک روز بدشانس هستی و یک روز خوش‌شانس، بنابراین ما باید در نیم‌فصل دوم قوی باشیم و حرفه‌ای بازی کنیم.

* اصلی‌ترین رقیب استقلال چه تیمی است؟

- من فکر می‌کنم تیم‌های بالای جدول همه شانس قهرمانی دارند ولی تراکتور، پرسپولیس و سپاهان را رقیبان اصلی استقلال می‌دانم.

* در مورد گروه ایران در جام‌جهانی‌ چه صحبتی داری، آیا واقعاً باید توقع داشت که تیم‌ملی صعود کند؟

- من فکر می‌کنم حرف‌های آقای کی روش که گفته صعود ایران مثل فیلم مأموریت غیرممکن است، درست بود. ما کار سختی داریم و شما می‌بینید که تیم‌هایی مثل کره و ژاپن چقدر بازی دوستانه انجام می‌دهند. سابقه حضور آنها در جام‌جهانی‌ بیشتر است و اتفاقاً به مراحل حذفی هم صعود کرده‌اند. به نظر من کار برعکس شده، عوض اینکه ما بازی‌های دوستانه انجام دهیم و تجربه خودمان را بالا ببریم، آنها این کار را انجام می‌دهند.

* با این شرایط تیم‌ملی فقط باید برای دیدن مسی به جام‌جهانی‌ برود و برگردد. درست است؟

- شاید این‌طور باشد. ما حداقل باید از زمان باقیمانده استفاده کنیم تا آماده شویم. در مجموع باید بگویم که خیلی عقب هستیم و در جام‌جهانی‌ هم باید منتظر معجزه کروش باشیم. او در 3 بازی آخر مقدماتی جام‌جهانی‌ تیم را خیلی خوب جمع کرد و باید انتظار داشته باشیم که در جام‌جهانی‌ هم چنین کاری را انجام دهد. خیلی‌ها از قدرت آرژانتین حرف می‌زنند ولی باید بگویم که نیجریه و بوسنی هم فوق‌‌العاده هستند و ما بازی معمولی نداریم.

* راستی از توهین کاربران ایرانی به مسی تعجب نکردی؟

- فکر می‌کنم آنهایی که توهین کردند، به اصطلاح هوادارنما بودند. ما ایرانی‌ها خیلی مواقع کارهایی می‌کنیم که جالب نیست و آن‌وقت از فرهنگ غنی خودمان حرف می‌زنیم.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورزش هرمزگان-خبر ورزشی،هفته گذشته خبر فوت پسر 20 ساله روی خیلی از سایت ها و تلکس های خبری قرار گرفت. همه چیز از خداحافظی فرهاد مجیدی از دنیای فوتبال شروع شد. احمد که از طرفداران دو آتشه تیم استقلال بود و علاقه زیادی به مجیدی داشت پس از خداحافظی او، دچار سکته قلبی شده و جان خود را از دست داد. عشق به فوتبال و بازیکنان محبوب آن باعث شد که احمد دیگر هیچگاه نتواند پیراهن استقلالی ها را به تن کند و به خاطر آنها سوت و کف بزند.

آبی و قرمز تنها دو رنگ است اما این رنگ ها برای برخی از هواداران دو تیم پرطرفدار کشورمان یعنی استقلال و پرسپولیس معنای دیگری دارد. گاهی اوقات طرفداران دو آتشه این دو تیم، حتی استفاده از رنگ پیراهن تیم حریف را برای خودشان ممنوع می کنند. درست مثل احمد مظاهری - پسر 20 ساله ای که از ناحیه دو پا دچار معلولیت بود و نمی توانست مثل خیلی از هم سن و سالان خود پا به توپ شود و فوتبال بازی کند اما او از طرفداران پر و پا قرص فوتبال بود.

پسر جوان به باشگاه و بازیکنان استقلال علاقه زیادی داشت و اسامی همه بازیکنان سابق و فعلی این باشگاه را به خوبی می دانست. به گفته خانواده احمد، محال بود که احمد اخبار تیم محبوبش را با جزئیات کامل دنبال نکند تا اینکه بالاخره پیگیری همین خبرها کار دست پسر جوان داد و جان او را گرفت.

این خبرها دروغ است

«چند روزی می شد که از رسانه ها شنیده بود که قرار است فرهاد مجیدی از فوتبال خداحافظی کند سعی می کردیم هر طور که شده به احمد بگوییم این خبرها کذب و دروغ است. احمد هم خودش اعتقاد داشت محال است وسط بازی های به این حساسی، فرهاد خداحافظی کند. پسرم با این حرف ها خودش را آرام می کرد و ما هم حرف هایش را تایید می کردیم. می ترسیدیم احمد به خاطر فوتبال، کار دست خودش بدهد.»

این حرف هایی است که ناهید مظاهری، مادر احمد به زبان می آورد. حالا چند روزی می شود که او به عزای پسر جوان خود نشسته و این روزها خودش را با خاطرات گذشته او دلگرم می کند.

اتاقی پر از پوستر فرهاد

این روزها اگر سری به خیابان نبرد جنوبی بزنید، حتما چشمتان به اعلامیه های مربوط به احمد خواهد خورد. کافی است سراغ خانواده احمد را بگیرید تا اهالی محل، نشانی خانه اش را به شما بدهند. «هواداری احمد زبانزد همه اهل محل بود. همه لیدرها و بوقچی های استادم، پسرم را می شناختند. همه می دانستند که وقتی پای تیم استقلال در میان باشد دیگر حریف احمد نمی شوند.»

به گفته مادر این طرفدار آبی پوش، پسر 20 ساله عاشق استقلال بود تا آنجا که رنگ دیوار اتاقش هم آبی است. «تمام اتاق او پر شده از پوسترهای بازیکنان استقلالی به خصوص فرهاد مجیدی». پوستر فرهاد مجیدی در تمام گوشه های اتاق احمد به چشم می خورد. احمد می گفت: «مادر دوست دارم هر طرف اتاقم که سر بچرخانم تصویر فرهاد مجیدی را ببینم.»

ای کاش او هم بود

طرفدار دو آتشه هیچ وقت فرصت آن را پیدا نکرده بود که فرهاد مجیدی را از نزدیک ببیند. «او به هر دری زد تا بتواند در تمرینات استقلال حاضر شود و از نزدیک بازیکنان مورد علاقه اش را ببیند اما نشد که نشد چرا که شرایط معلولیت پسرم این اجازه را به او نمی داد.» در این میان، خانواده پسر 20 ساله هم بیکار ننشستند و بالاخره تلاش های آنها نتیجه داد چرا که احمد موفق شد در بازی های دربی، خودش را سر تمرین استقلال در ورزشگاه آزادی برساند. «آن روز را خوب به خاطر دارم. پسرم از خوشحالی نمی دانست چه کار کند. انگار دنیا را به او داده بودند. آن روز، احمد خیلی از بازیکنان را از نزدیک دید و یک دل سیر با همه آنها عکس گرفت.»

درست است که آن روز احمد موفق شد سر تمرین های تیم مورد علاقه اش حاضر بشود و بیشتر بازیکنان را از نزدیک ببینداما او برخلاف تصورش، بدشانسی هم آورد چرا که آن روز همه بازیکنان حاضر بودند به جز فرهاد مجیدی. درست یادم نیست اما به ما گفتند که فرهاد مجیدی در ایران نیست.»

به گفته خانم مظاهری، پسرش در راه بازگشت به خانه مدام غصه ندیدنفرهاد را می خورد. «احمد مدام می گفت که ای کاش او هم بود. ای کاش می توانستم او را هم ببینم.» به اینجای صحبت ها که می رسد انگار داغ دل مادر احمد تازه می شود. او آهسته اشک می ریزد و زیر لب می گوید: «کاش او را هم می توانست ببیند.»

وقتی فرهاد رفت

بالاخره روزی رسید که تیم استقلال و مس کرمان روبروی هم قرار گرفتند. این بازی هم مثل همه بازی های دیگر شروع شد. احمد خوشحال بود و به خانواده اش می گفت: «دیدید که فرهاد مجیدی تیممان را رها نکرد، آن هم وسط بازی های فصل». «یادم هست که این جمله را احمد بارها با خوشحالی به زبان آورد.» اما این خوشحالی برای پسر جوان دوام زیادی نداشت و به خوبی و خوشی تمام نشد چرا که کاپیتان تیم استقلال، درست در دقیقه 89 بازی، هنگامی که با بازیکن دیگر تعویض شد، در میان بهت و حیرت هواداران استقلال از فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد. فرهاد مجیدی، یکی از محبوب ترین بازیکنان استقلال که در چند سال اخیر به نماد این تیم بدل شده بود، حالا در مقابل چشمان متعجب هواداران خود، مستطیل سبز را ترک می کرد.

خداحافظی بهترین هوادار

«لحظه خداحافظی فرهاد مجیدی دیگر نمی توانستیم حریف احمد بشویم. مدام فریاد می زد که مگر می شود کاپیتان تیم، وسط فصل خداحافظی کند. تیم زمین می خوردو ما می رویم ته جدول و ...» خانواده احمد خیلی سعی کردندکه پسرشان را آرام کنند اما او حسابی به هم ریخته بود تا جایی که آن روز پای او به بیمارستانو کپسول اکسیژن کشیده شد. «بدنش سرد شده بود. فشارش افتاده بود. به همین خاطر پزشکش از ما خواست که آن شب احمد را در بیمارستان بستری کنیم.»

فردای آن روز، یعنی روز جمعه دهم آبان ماه، طرفدار جوان حالش کمی بهتر شده بود؛ به همین خاطر خانواده اش او را به خانه بردند. «لب به غذا نمی زد و عصبی شده بود تا جایی که روز شنبه حالش بار دیگر بد شد. او را به بیمارستان بوعلی سینا بردیم و در بخش «آی سی یو» بستری کردیم. پسرم سکته قلبی کرلده بود و مدام می گفت می خواهم به خانه بروم.»

احمد قرار بود روز یکشنبه از بیمارستان مرخص شود و به آغوش خانواده بازگردد. خانواده اش هم روز یکشنبه راهی بیمارستان شدندتا پسرشان را به خانه ببرند. خانم مظاهری در این باره می گوید: «صبح روز یکشنبه بود که به بیمارستان رفتیم، پزشک احمد گفت حالش مساعد نیست و نمی شود او را ترخیص کرد. او گفت اگر کمی بیشتر بماند، حالش بهتر خواهد شد. من هم پسرم را دیدم، حالش خیلی بد به نظر نمی رسید.»

خانواده ماحمد کمی آرام گرفتند و به پیشنهاد دکتر، پسرشان را به بیمارستان سپردند اما آنها پس از خداحافظی با پسرشان در مسیر بازگشت به خانه بودند که از بیمارستان با آنها تماس گرفته شد. «به ما گفتند بهتر است برگردید؛ حال پسرتان بد شده و در حال احیای او هستیم.» خانم مظاهری به سرعت خودش را به بیمارستان رساند اما وقتی بازگشت که پسرش دیگر جانی در بدن نداشت. گریه امان مادر احمد را می برد و می گوید: «پسرم را به سردخانه برده بودند. او دیگر پیش ما نبود.»